Myanmar

Hoi,

Hierbij het beloofde verslag over Myanmar. Op dit moment zit ik alweer in een paar dagen in Vietnam en momenteel zit/hang ik in mijn hangmat in mn homestay in Sapa en kijk ik uit over de enorme rijstvelden, bergen en palmbomen. Heel tropisch en lijkt wel onwerkelijk maar ik zit er toch echt. Net zo een sprookje. Maarr Myanmar!

Als ik het in 1 woord moet beschrijven: Wauw

Mijn aankomst was in Mandalay, ik liep naar de taxi die mij naar mijn hotel zou brengen en de taxi chauffeur glimlacht naar mij en ik dacht even dat hij zijn vorige klant had opgegeten...hele mond vol met rood speeksel en rode tanden en lippen. Dit zijn (leerde ik snel daarna) de betelnuts die bijna iedereen in zijn mond heeft in Myanmar en op zit te kauwen, heel gek gezicht maar ik was er snel aan gewend want je zag bijna niemand zonder. Het ziet er wel vies uit vind ik. Overigens lopen ook alle mannen hier met traditionele rokken aan, omslagdoeken zijn het eigenlijk. En iedereen draagt hier gele verf op hen gezicht, dit werkt als zonnebrandcreme maar dan dus heel natuurlijk! De 'verf' wordt gemaakt van water en boomschors en op het gezicht gesmeerd, soms in mooie vormpjes maar soms hebben ze hen hele gezicht vol gesmeerd.

Ik was de eerste dag wat zoekende en voelde mij de enige toerist in heel Mandalay. Ik ben een rondje gaan lopen en heb mijn ogen de kost gegeven. Wat een ander straatbeeld dan wat ik tot nog toe heb gezien. Vies, stinkend en overal gaten, kuilen en in elkaar getimmerde huisjes. Overigens wel supervriendelijke mensen die mij aankeken alsof ze een alien zagen lopen. Ik ben ook nog bijna beroofd van mijn telefoon, maar gelukkig was ik wijs genoeg en is het ze niet gelukt. Twee jongemannen bleven aandringen dat ik mijn telefoon uit mijn tas moest halen om hen telefoonnummer in op slaan en of hen adres zodat ik ze kon contacten zodra ik een gids nodig had. Ik dacht volgens mij als ik mijn telefoon nu uit mijn tas haal dan grissen ze m uit mijn handen en smeren ze 'm.
Later op de dag hebben de meiden die bij de receptie werkten (kon het goed met ze vinden) van het hotel waar ik logeerde mij naar hele mooie plekken gebracht (met een prive chauff met auto) waaronder de Mandalay Hills waar een supermooie glinsterende pagoda stond. Deze meiden waren helemaal gek van me en ze hebben denk ik wel 1000 foto's van mij gemaakt. Ze gaven mij nog een kadootje en namen mij mee uiteten. Ze wilde geen geld van me aannemen echt superlief. Ik heb maar een flinke fooi achtergelaten toen ik uitcheckte en ik ga ze vanaf Nederland wat kadootjes opsturen had ik bedacht.

Tweede dag in Mandalay heb ik een soort citytoer gedaan en de highlights gezien die er in de omgeving te bewonderen zijn.
Ik ben met de boot naar Min Kun gegaan, dat is aan de overkant van de rivier. Diverse pagoda's bezocht en rondgeleid op een motortaxi, daarna nog een bezoek gebracht aan Inn Wa en rondgeleid op de paardentaxi, dit is aan de andere overkant van de rivier en was een klein dorpje opzich met een paar pagoda's. Daarna ben ik naar de biggest wooden bridge geweest. Deze brug is enorm lang en heeft geen leuningen aan de zijkant en loopt over een heel groot meer heen. Heel bizar. Het gekke is dat ik heel vaak heb gedroomd dat ik over een lange houten brug liep zonder leuningen(ik weet ook niet waarom)..Dit was echt mijn droom die zich herhaalde in de werkelijkheid zo een gek moment. Ik heb hier naar de zonsondergang gekeken die heel mooi is over het meer heen. Eind van de dag wat eten gescoord op straat en lekker gegeten tussen de razende motors en auto's om en langs mij heen.

Ik heb vervolgens de bus gepakt naar Bagan en daar was het zo geweldig. Twee superleuke meiden ontmoet in mijn hostel en met zijn drieeen scooters gehuurd en Bagan doorgescheurd. Langs alle pagoda's, sommige kun je in en sommige niet maar ze zijn allemaal even wonderschoon.
Sommigen zijn heel groot en toeristisch en sommige zijn helemaal verlaten. Savonds wordt het redelijk donker in Bagan en het stuk terug naar ons hostel is ook niet verlicht en echt pikdonker. En ik reed samen met mijn nieuwe vriendin terug naar het hostel maar mijn licht deed het niet...met creativiteit en een toevallig feit dat ik een hoofdlampje in mijn tas zijn we thuisgekomen zonder kleerscheuren. Volgende dag zijn we 4.00 opgestaan om de zonsopgang te zien, supermooi. Avond ervoor hebben we op een verlaten pagoda ( een local heeft ons er naartoe gebracht) de zonsondergang gezien. Was best freaky op een heel steil trappetje omhoog maarrrrr...dat was het waard. Totaal onbeveiligd daar en niemand die daar wat om geeft. Overigens moet je bij elke pagoda/tempel je schoenen uit dus dat klimt opzich wel beter maar je voeten worden wel erg vies.
Na de zonsopgang zijn we naar Mount Popa gegaan, een tempel bovenop een hele hoge rots/berg. Mooi gezicht en ik vraag mij altijd af hoe ze die tempel daar gebouwd hebben maar niemand die daar een antwoord op had. In en rond de tempel zat het vol met hele brutale aapjes, ze zagen er lief uit maar pakte alles wat los en vast zat. Je moest erg voorzichtig doen met het maken van foto's want ze rukken zo je camera uit je handen. We zijn helemaal naar boven gegaan want een flinke klim was met een temperatuur van rond de 35 met een enorme luchtvochtigheid. Wat een gezweet haha.
Helemaal boven begon het ineens super mega hard te regenen wat best wel gek was zo boven in. Ik dacht nog als het gaat onweren staan wij hier niet goed.....anyway daardoor was de trap naar beneden bijna nog heftiger dan naar boven want de tegeltjes waren super glibberig.
Vroeg opgestaan, lange klim en superwarm wij hadden wel een duik verdiend! We zijn naar het hostel gegaan van mn andere vriendin die een zwembad had en hebben ff lekker aan het zwembad gelegen, heeeerlijk. Savonds zijn we op de scooter opzoek gegaan naar een secret spot voor de sunset...en gevonden samen met een groepje andere backpackers die er ook naar opzoek waren.
In elke pagoda zit een trapje verstopt waarmee je bovenop de pagoda kan klimmen, soms zit deze aan de buitenkant maar soms aan de binnenkant. Was even zoeken maar uiteindelijk zagen we een donker klein gangetje en daarin zat de trap omhoog. De zwaarlijvige onder ons hadden hier niet doorheen gepast. Bovenop heb ik wel de mooiste zonsondergang gezien van heel Myanmar :-) Op tijd weer naar beneden want zodra het donker wordt zie je werkelijk niks meer in en rond het bos waar de pagoda's staan.
Even gegeten met de hele groep en terug naar ons hostel, deze keer deed mijn licht het wel maar de batterij was leeg (elektrische scooter) dus wat n ellende in de donkere avond. De scooter van mijn vriendin deed het nog wel dus ik ben eropgestapt met haar achterop en nog een heel eind gereden, haar accu knipperde ook dus we hebben gesmeekt tot alles en iedereen om ons iedergeval door het pikkedonkere stuk heen te brengen. Gelukt en bij het inleveren van de scooter een flinke uitbrander gegeven aan de verhuurder maar dat interesseert ze daar echt helemaal niets. Alleen geld is belangrijk maar veiligheid boeit niet.
Volgende dag mijn scooter bij een andere rental gehaald en die was prima in orde, helaas pas laatste dag ontdekt.

Wat mij overigens echt opvalt hier in Myanmar is dat ik nog geen 1 kind heb zien huilen, drammen of heb horen schreeuwen. Ze zijn allemaal superlief en netjes. Ze mogen alles van hen ouders (denk aan klimmen op veel te hoge pagoda's) maar alles verloopt zo vredig en niemand maakt zich druk. Ik denk dat het komt door het Boeddhisme. De mensen zijn hierdoor totaal niet gestresst lijkt het en dit heeft zijn invloed op het gedrag van de kinderen. Dit is overigens geheel mijn eigen interpretatie maar volgens mij zit hier best een kern van waarheid in.

Bagan was echt het hoogtepunt van Myanmar, het is hier zo ongelooflijk mooi en de zonsondergang en opgang is echt adembenemend omdat de zon straalt over alle honderden pagoda's echt sprookjesachtig gezicht. Als je hoog staat op een pagoda (wat sowieso al bijzonder is om in en doorheen te klimmen) is het een kwestie van de beste pagoda uitzoeken voor het mooiste uitzicht. Het rondscheuren op de scooters door deze mooie plek en met al die leuke mensen maakte het ronduit top.

Vanaf Bagan ben ik met de nachtbus naar Yangon gegaan. Dit was een superchille bus waar menig vliegtuigstoel nog van kan leren! Aangekomen in Yangon had ik een leuk hostel maar in Yangon had ik dezelfde ervaring als ik Mandalay, ik voelde mij de enige toerist. Klein beetje eenzaam maar ik heb mij evengoed goed vermaakt. Ben mezelf gaan verwennen met een lekkere cocktail in de skybar en heb wat door de stad gedwarreld. Ik had hier een halve dag dus daarna lekker op tijd naar bed. De dag erna ben ik naar de grootste pagoda van Myanmar gegaan welke in Yangon staat, erg indrukwekkend. Ik heb mij laten vertellen dat dit het 'mekka' is voor Boeddhisten. Supergrote gouden pagoda.
Daarna nog door een redelijk chique (in vergelijking met het straatbeeld) winkelcentrum gewandeld en eten gescoord langs de weg. Kost geen drol en is superlekker. Daarna mij gereed gemaakt voor mijn vlucht naar Vietnam maar daarover later meer.............
Mijn algehele mening over Myanmar is: Supermooi en compleet andere wereld. In Bagan is het prima vertoeven als solo reiziger maar in de grotere steden is het misschien fijn om samen te reizen. Ook omdat ik mij op sommige momenten niet heel veilig voelde maar dat is voor iedereen natuurlijk anders.

Groetjes Sjaaaaaakie